De draad-achtige lijnen in ‘centrifugal drawings’ navigeren tussen een kern of verdichting en vormen van uitwaaieren. Ze staan voor diverse, intuïtieve betekenislagen die voortdurend veranderen en verwijzen naar vormen van (mentale) energie, van fragiele vergankelijkheid, van leven dat telkens opnieuw uit ander leven ontstaat. Als een mantra van steeds opnieuw verbinding maken, naar buiten en naar binnen.

Kruidtuin Leuven

Previous
Previous

Weltinnenraum (2017)

Next
Next

Panta Rhei (2016)