Weltinnenraum

“… durch alle Wesen reicht der eine Raum: Weltinnenraum” (Rainer Maria Rilke)

De dagelijkse explosie van beelden, de veelheid van input en van mogelijkheden, maken het niet eenvoudig om vat te krijgen op de wereld buiten én op je eigen leven. Als alles complex en onbevattelijk veelvuldig lijkt, wat betekent het dan om je blik om te keren en naar binnen te kijken? Naar de binnenruimte van de wereld, die alle wezens verbindt, zoals Rilke zegt. 

Dit werk ontstaat uit meditaties, innerlijke waarnemingen. Uit een reactie op de overweldigende stroom van externe stimuli. Het is het resultaat van een proces van omkeren, reduceren en loslaten. 

De beelden voelen intiem aan maar toch niet puur persoonlijk. Alsof ze uit een collectief reservoir van onbewuste archetypes ontstaan, uit een gemeenschappelijke wereld, waaruit telkens iets opduikt dat me op dat moment aanspreekt. Als het kijken naar de binnenkant van de wereld.

In de tekeningen en schilderijen leidt dit tot sterk verwante maar telkens transformerende vormen. De vaak terugkerende draad-achtige lijnen navigeren tussen een kern of verdichting en vormen van uitwaaieren. Ze staan voor diverse, intuïtieve betekenislagen die voortdurend veranderen en verwijzen naar vormen van (mentale) energie, van fragiele vergankelijkheid, van leven dat telkens opnieuw uit ander leven ontstaat. Als een mantra van steeds opnieuw verbinding maken, naar buiten en naar binnen. 

Tekeningen en schilderijen in combinaties van potlood, acryl, olie, pigment en inkt op diverse ondergronden. 

Muzes, Mechelen, 2017